تحلیل سبک شناختی بناهای منسوب به قوام الدین شیرازی (معمار برجسته عصر تیموری)
پایان نامه
- دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- نویسنده زهرا مرادی
- استاد راهنما رضا نوری شادمهانی امان ا.. یغمایی
- سال انتشار 1392
چکیده
قوام الدین بن زین الدین شیرازی، معمار دوره تیموریان، از بزرگترین معماران ایران در دوره فعالیتش در طی سالهای 813- 842 ه.ق با حمایت دو هنرپرور مهم آن عصر، شاهرخ و همسرش گوهرشاد، بناهای باشکوهی در خراسان بزرگ ساخت. آثار منسوب به او عبارت است از: خانقاه و مدرسه ای در هرات، مسجد گوهرشاد مشهد، مجموعه معروف به مصلای گوهرشاد (شامل مسجد و مدرسه و مقبره) در هرات، مقبره خواجه عبدا.. انصاری در گازرگاه هرات، مدرسه غیاثیه خرگرد خواف. قوام الدین تنها معماری است که از میان همه معماران اعصار و ادوار مختلف در متون ادبی از او نام برده اند و این موضوع قدر و منزلت این استاد را در نزد دیگر ادیبان و فرهیختگان عصر خویش آشکار می کند. او با تسلط به علوم مختلفی چون نجوم، ریاضیات، هندسه و آشنایی به هنرهایی چون کاشی کاری و با آگاهی از رمز و راز نهفته در ترکیب رنگ ها، همواره به خلق آثاری فاخر، پایدار و در خور کمالات متعالی انسانی همت گماشت. این رساله بر آن است با توجه به منابع تاریخی عصر تیموری و از جمله تذکره ها و نیز مطالعات جدید در خصوص تاریخ هنر و معماری عصر تیموری همراه با بررسی های انجام گرفته درباره بناهای تاریخی منسوب به قوام الدین شیرازی به ردیابی سبک معماری قوام الدین از یکسو و نقش و جایگاه ایشان در معماری عصر تیموری بپردازد.
منابع مشابه
وزارت خواجه قوام الدین نظام الملک خوافی )903-836ق( در عهد سلطان حسین میرزا بایقرای تیموری )911-875ق
خواجه قوامالدین نظامالملک خوافی، فرزند مولانا شهابالدین اسماعیل، یکی ازوزیران سلطان حسین میرزا بایقرای تیموری )911 – 842ق( بود که نزدیک به سی سال ازعمر خود را در دیوان تیموریان به کارهای مالی و ملکی سپری کرد. فعالیتهای دیوانیوی از دوران ابوالقاسم بابر میرزا فرمانروای هرات )( ، 861-853ق آغاز شد و پس از آندر سلک خدمت گذاران سلطان ابوسعید گورکانی )873-855ق( وارد شد. وی از سال855ق که سلطان حسین میر...
متن کاملوزارت خواجه قوام الدین نظام الملک خوافی (836-903ق) در عهد سلطان حسین میرزا بایقرای تیموری (875-911ق)
خواجه قوامالدین نظامالملک خوافی، فرزند مولانا شهابالدین اسماعیل، یکی از وزیران سلطان حسین میرزا بایقرای تیموری (842 – 911ق) بود که نزدیک به سی سال از عمر خود را در دیوان تیموریان به کارهای مالی و ملکی سپری کرد. فعالیتهای دیوانی وی از دوران ابوالقاسم بابر میرزا فرمانروای هرات (853-861 ق)، آغاز شد و پس از آن در سلک خدمت گذاران سلطان ابوسعید گورکانی (855-873ق) وارد شد. وی از سال 855ق که سلطان ...
متن کاملترسّل در عصر تیموری
یکی از ادوار مهم و، در عین حال، کم‌تر شناخته‌شدة تاریخ ادبیات فارسی در زمینة ترسّل و دبیریْ عصر تیموری است. در این مقطع تاریخی منشیان بزرگ و نامداری چون عبدالواسع نظامی هروی، یوسف اهل، محمدعلی بن جمال‌الاسلام، معین‌الدین اسفزاری، ملّاحسین واعظ کاشفی، شهابالدین عبدالله مروارید (بیانی کرمانی)، خواجه جهان، جامی، و خواندمیر ظهور کردند و آثار ارزشمند و مهمّی در انشا و نامه‌نگاری برجای نهادند؛ آثاری که ...
متن کاملبررسی آرامگاه منسوب به خواجه نجم الدین کبری در جوین
مقابر و آرامگاه ها از نظر تاریخی، هنری، مذهبی و اجتماعی در معماری اسلامی ایران نقش اساسی داشته اند و در هر منطقه این بناها را به منظور گرام ی داشت یاد و خاطرۀ متوفی که اغلب از فرزندان و نوادگان ائمه و یا بزرگان دینی، ادبی و علمی بودند در محل دفن این اشخاص می ساختند. ساخت مقابر به شیو ه های مختلف در معماری دوران اسلامی، اهمیت این گروه از بناها را می رساند و بناهای آرامگاهیِ دارای ساختار منفرد ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023